Сумамед 250 мг № 6 табл диспер

Сипаттама

Дәрілік затты медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулық

Сумамед^®

Саудалық атауы

Сумамед^®

Халықаралық патенттелмеген атауы

Азитромицин

Дәрілік түрі

Ұсақталатын таблеткалар 250 мг, 500 мг, 1000 мг

Құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат – 262.055* мг азитромицин дигидраты (250 мг азитромицинге баламалы), 524.109* мг азитромицин дигидраты (500 мг азитромицинге баламалы), 1048.218* мг азитромицин дигидраты (1000 мг азитромицинге баламалы)

қосымша заттар: натрий сахарин дигидрат формасы, микрокристалды целлюлоза (101), микрокристалды целлюлоза (102),кросповидон А типі, повидон, натрий лаурилсульфаты, коллоидты кремнийдің қостотығы, магний стеараты, хош иістендіргіш, аспартам.

Сипаттамасы

Дөңгелек, жалпақ пішінді, шеттері қиғашталған, бір жағында сындыру сызығы бар және екінші жағында TEVA 250 бедерлемесі бар ақ немесе ақ дерлік түсті таблеткалар (250 мг доза үшін).

Дөңгелек, жалпақ пішінді, бір жағында сындыру сызығы бар және екінші жағында TEVA 500 бедерлемесі бар ақ немесе ақ дерлік түсті таблеткалар (500 мг доза үшін).

Дөңгелек, жалпақ пішінді, бір жағында перпендикуляр сындыру сызықтары бар және екінші жағында TEVA 1000 бедерлемесі бар ақ немесе ақ дерлік түсті таблеткалар (1000 мг доза үшін).

Фармакотерапиялық тобы

Жүйелі қолдануға арналған инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған бактерияға қарсы препараттар. Макролидтер, линкозамидтер және стрептограминдер. Макролидтер. Азитромицин.

АТХ коды J01FA10

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Сіңуі

Ішу арқылы қабылдағаннан кейін препараттың биожетімділігі шамамен 37% құрайды. Препарат қан плазмасындағы ең жоғарғы концентрациясына қабылдаудан кейін 2-3 сағаттан кейін жетеді. Бір реттік 500 мг дозаны қабылдағаннан кейін байқалатын ең жоғарғы концентрацияның орташа көрсеткіші (C_max) шамамен 0,4 мкг/мл құрайды.

Таралуы

Ішке қабылдағаннан кейін азитромицин бүкіл организмге кеңінен таралады. Азитромициннің тіндердегі концентрациясы қан плазмасындағыға қарағанда едәуір жоғары (бұл айырмашылық 50 еселік шамаға дейін жетуі мүмкін), бұл препараттың тіндермен күшті байланысатынын айғақтайды.

500 мг шамасындағы дозаны бір рет қабылдағаннан кейін препараттың нысана-тіндердегі (өкпе, бадамша және қуықасты безі сияқтылар) концентрациясы ықтимал патогендер үшін МПК90 асады.

Азитромициннің жоғары концентрациялары фагоциттерден анықталды, оның үстінефагоциттер белсенді фагоцитоз барысында белсенді емес фагоциттерге қарағанда азитромициннің жоғарырақ концентрацияларын бөліп шығарады, яғни қабыну ошақтарында азитромицин концентрациясының көрсеткіштері жоғары болды.

Препараттың қан сарысуы ақуыздарымен байланысу дәрежесі оның концентрациясына байланысты өзгеріп, 12%-дан (0,5 микрограмм/мл концентрацияда) 52%-ға (0,05 микрограмм/мл концентрацияда) дейінді құрайды. Тепе-теңдік күйдегі таралу көлемінің есептік орташа шамасы (VVss) 31,1 л/кг құрайды.

Биотрансформациясы және шығарылуы

Ақырғы фазада қан плазмасынан жартылай шығарылу кезеңінің шамасы препараттың тіндерден жартылай шығарылу кезеңіне тым жақын болып келеді, ол 2-4 күнді құрайды. Азитромициннің вена ішіне енгізілген дозасының шамамен 12%-ы келесі үш тәуліктің ішінде өзгермеген күйде несеппен шығарылады. Өзгермеген азитромициннің ерекше жоғары концентрациясы адамның өтінен анықталады. Бұдан басқа, өттен он метаболит анықталды, олар дезозамин және агликон сақиналарының N- және O-деметилденуі, гидроксилденуі, сондай-ақ кладиноза конъюгатының ыдырауы арқылы түзіледі. Сұйықтық хроматографиясы мен микробиологиялық талдаулар нәтижелерін салыстыру азитромицин метаболиттерінің микробиологиялық белсенділігі жоқ екенін көрсетті.

Пациенттердің ерекше санаттарындағы фармакокинетикасы

Бүйрек функциясының бұзылуы

1 г тең азитромицин дозасын ішке бір рет қабылдаудан кейін, бүйрек функциясы қалыпты тұлғаларға (ШСЖ > 80 мл/мин) қарағанда, жеңіл немесе орташа дәрежедегі (шумақтық сүзілу жылдамдығы 10-80 мл/мин) бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде C_max және AUC_0-120 орташа көрсеткіштері, сәйкесінше, 5,1% және 4,2% жоғары болды. Бүйрек функциясының ауыр бұзылуы бар пациенттерде C_max және AUC_0-120 орташа көрсеткіштері, қалыптымен салыстырғанда, сәйкесінше, 61% және 35% жоғары болды.

Бауыр функциясының бұзылуы

Жеңіл немесе орташа дәрежедегі бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттерде бауырдың қалыпты функциясымен салыстырғанда қан сарысуында азитромицин фармакокинетикасының айқын өзгеру белгілері жоқ. Бұл пациенттерде несептегі азитромицин мөлшерінің ұлғаятыны байқалады, бұл, шамасы, препараттың бауырлық клиренсінің төмендеуінің орнын толтыру реакциясы болып табылады.

Егде жастағы адамдар

Егде жастағы ер адамдарда азитромицин фармакокинетикасының көрсеткіштері ересек жас адамдардағы осындайларға ұқсас болды. Егде жастағы әйелдерде препараттың ең жоғарғы концентрациясының біршама жоғары көрсеткіштері байқалды (қалыптан 30-50% жоғары); дегенмен, бұл ретте препараттың қандай да бір маңызды жинақталуы болған жоқ.

Егде жастағы (>65 жас) еріктілерде препараттың 5 күндік курсынан кейін жасырақ (<40 жас) еріктілерге қарағанда әрқашанда жоғарырақ (29%-ға) AUC көрсеткіштері байқалды. Алайда бұл айырмашылықтар клиникалық маңызы бар деп қарастырылмайды; осылайша, дозаның мәнін өзгертудің қажеттілігі жоқ.

Препаратты балаларда қолдану

Препараттың фармакокинетикасы 4 айдан 15 жасқа дейінгі, препаратты капсулалар, түйіршіктер немесесуспензия түрінде қабылдаған балаларда зерттелді. 1-ші күнгі 10 мг/кг дозадан кейін 2-5 күндері 5 мг/кг дозаға ұласты; бұл ретте қол жеткізілген Cmax көрсеткіштері ересектердегі – 224 микрограмм/л (емшек жасындағы балаларда, балабақша жасындағы балаларда және 0,6 жас – 5 жастағы балаларда препаратты 3 күн қолданудан кейін) және 6-15 жастағы балалар мен жасөспірімдердегі 383 микрограмм/л қарағанда сәл төмен болды. t1/2 көрсеткіштері 36 сағаттан кейін үлкенірек балалар мен жасөспірімдерде ересектер үшін күтілетін мәндер шегінде болды.

Фармакодинамикасы

Әсер ету механизмі

Азитромицин азалидтік топқа жататын макролидтік антибиотик болып табылады. Оның молекуласы эритромицин A молекуласының лактон сақинасына азот атомының қосылуы арқылы түзіледі. Азитромициннің әсер ету механизмі рибосомальді 50s субъбірлігімен байланысу және пептидтердің транслокация үдерісін тежеу арқылы оның бактерияның ақуыздар синтезін бәсеңдету қабілетіне негізделеді.

Препараттың фармакодинамикасы мен фармакокинетикасының арасындағы өзара байланыс

Азитромицин үшін оның тиімділігімен ең жақсы үйлесетін негізгі ФК/ФД параметрлер фармакокинетикалық қисық астындағы аудан (AUC) және ең төменгі бәсеңдеткіш концентрация (ЕТБК) болып табылады.

Резистенттілік механизмдері:

Микроорганизмдердің азитромицинге резистенттілігі бастапқы да, жүре пайда болған болуы да мүмкін. Бактериялардың антибиотиктерге резистенттілігінің үш негізгі механизмі бар: сайт-нысананың өзгеруі, антибиотиктердің жасушалық тасымал үдерістерінің өзгеруі және антибиотиктің модификациясы.

Грамоң организмдердің антибиотик-макролидтерге резистенттілігі әдетте бактерияға қарсы препараттың байланысу сайтының өзгеруімен байланысты. MLSB типі бойынша резистенттілік (төменнен қараңыз), ол конститутивті (стафилококктарда) немесе белгілі бір макролидтердің әсерімен индукцияланған (стафилококктарда және стрептококктарда) сипатта болуы мүмкін, рибосомальді РНҚ 23S субъбірлігінің пептидилтрансфераза орталығына бағытталған метилаза тобының ферменттеріне жауап беретін көптеген жүре пайда болған гендерге (erm тектес гендер) негізделген.

Метилдену бактерияға қарсы препараттардың рибосомалармен байланысуына кедергі жасайды және макролидтерге (егер бұл резистенттілік конститутивтік сипатта болса, макролидтік қатардың барлық препараттарына), линкозамидтерге және В типті стрептограминдерге (алайда, бұл А типті стрептограминдерге қатысты емес) айқаспалы резистенттіліктің бастау көзі қызметін атқарады. Резистенттіліктің жиілігі аздау механизмдеріне бактерияға қарсы препараттардың эстеразалар сияқты инактивациялаушы ферменттердің көмегімен ыдырауы, және антибиотик молекулаларының бактерия жасушасынан белсенді эффлюксі (шығарылуы) жатады.

Грамтеріс микроорганизмдер макролидтік антибиотиктердің сыртқы жасушалық жарғақша арқылы тиімді өтуге қабілетсіздігіне орай макролидтерге бастапқы резистенттілікке ие болуы мүмкін. Өту қабілеті жақсы деп сипатталатын макролидтер кейбір грамтеріс микроорганизмдерге қатысты белсенділікке ие болуы мүмкін.

Оның үстіне, грамтеріс микроорганизмдер рибосомалық метилазаны немесе макролидтерді инактивациялайтын ферменттерді өндіруі мүмкін.

Шектік мәндері

Әдеттегі бактериялық патогендер үшін азитромицинге сезімталдықтың шектік мәндері:

Микробқа қарсы препараттарға сезімталдықты зерттеу жөніндегі еуропалық комитет (European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing, EUCAST)

Патогендер	ЕТБК шектік мәні (мг/л)
	Сезімтал (мг/л)	Резистентті (мг/л)
Staphylococcus spp.	≤ 1	> 2
Streptococcus spp. (A, B, C, G топтары)	≤ 0,25	> 0,5
Streptococcus pneumoniae	≤ 0,25	> 0,5
Haemophilus influenzae	≤ 0,125	> 4
Moraxella catarrhalis	≤ 0,25	> 0,5
Neisseria gonorrhoeae	≤ 0,25	> 0,5

Сезімталдық

Микроорганизмдердің белгілі бір түрлерінде жүре пайда болған резистенттіліктің жиілігі уақыт өтуімен де, географиялық аймаққа байланысты да өзгеруі мүмкін, сондықтан препаратқа резистенттілік туралы жергілікті ақпаратты білген дұрыс (әсіресе ауыр инфекцияларды емдеген кезде).

Сезімталдық кестесі

Әдеттегі сезімтал түрлер

Аэробты грамтеріс микроорганизмдер

Haemophilus influenzae* Moraxella catarrhalis* Басқа микроорганизмдер Chlamydophila pneumoniae Chlamydia trachomatis Legionella pneumophila Mycobacterium avium Mycoplasma pneumoniae*

Оларға қатысты жүре пайда болған резистенттілікпен байланыстықиындықтар болуы мүмкін микроорганизмдердің түрлері

Аэробты грамоң микроорганизмдер Staphylococcus aureus* Streptococcus agalactiae Streptococcus pneumoniae* Streptococcus pyogenes* Басқа микроорганизмдер Ureaplasma urealyticum

Бастапқы резистенттілікпен сипатталатын микроорганизмдер Аэробты грамоң микроорганизмдер Staphylococcus aureus – метициллинге резистентті және эритромицинге резистентті штаммдар Streptococcus pneumoniae – пенициллинге резистентті штаммдар Аэробты грамтеріс микроорганизмдер Escherichia coli Pseudomonas aeruginosa Klebsiella spp. Анаэробты грамтеріс микроорганизмдер Bacteroides fragilis тобы

* Егер препарат бекітілген клиникалық көрсетілімдер кезінде қолданылса, препараттың клиникалық тиімділігінсезімтал микроорганизмдердің бөлініп шығуы дәлелдейді.

Қолданылуы

Сумамед^® азитромицинге сезімтал микроорганизмдер туғызған келесі инфекцияларды емдеуге қолданылады:

- жедел бактериялық синусит (тиісті түрде диагностикаланған);

- ортаңғы құлақтың шығу тегі бактериялық жедел қабынуы (тиісті түрде диагностикаланған);

- фарингит/тонзиллит (стрептококктық инфекциялар);

- созылмалы бронхиттің өршуі (тиісті түрде диагностикаланған);

- жеңіл немесе орташа ауырлық дәрежесіндегі ауруханадан тыс пневмония;

- жеңіл немесе орташа ауырлық дәрежесіндегі терінің және жұмсақ тіндердің инфекциялары, мысалы, фолликулит, флегмона және тілмелі қабыну;

- көшпелі эритема (Лайм ауруының бастапқы сатысы), бірінші және екінші қатардағы антибиотиктерді (доксициклин, амоксициллин және цефуроксим аксетил) қолдануға болмайтын жағдайда (көшпелі эритемада қолдану).

- асқынбаған уретрит және Chlamydia trachomatis туғызған цервицит.

Препаратты тағайындау бактерияға қарсы препараттарды талапқа сай қолдану жөніндегі ресмиережелерге сәйкес жүргізілуі тиіс.

Қолдану тәсілі және дозалары

Дозалануы

Сумамед^® ұсақталатын таблеткаларын бір реттік тәуліктік доза түрінде қолдану керек. Әртүрлі инфекциялық ауруларды емдеу ұзақтығы төменде келтірілген.

Ересектер, дене салмағы 45 кг және одан жоғары балалар мен жасөспірімдер:

Жалпы курстық доза 1500 мг құрайды, ол 3 күн бойы күніне бір рет 500 мг-гебөлінеді. Бір нұсқа ретінде, дәл сол жалпы курстық доза (1500 мг) 5 күнге созылған мерзім бойы қолданылуы мүмкін – бірінші күні бір реттік доза түрінде 500 мг және одан әрі 2-5 күндері 250 мг дозада тәулігіне бір рет қабылдау.

Chlamydia trachomatis туғызған, жыныстық жолмен берілетін асқынбаған ауруларды емдеген кезде 1 г тең бір реттік доза тағайындалады.

Көшпелі эритеманы емдеген кезде азитромициннің жалпы курстық дозасы 3 г құрайды және мынадай сызба бойынша енгізіледі: 1-ші күні 1 г, содан соң 2 және 5 күндері, тәулігіне бір рет, күн сайын 500 мг-ден.

Дене салмағы 45 кг-ден аз балалар мен жасөспірімдер:

Әдетте, ұсынылатын доза тәулігіне 10 мг/кг құрайды; 3 күн бойы қатарынан бір реттік доза түрінде қолданылады (дозаның ең жоғарғы шамасы – 30 мг/кг). Бір нұсқа ретінде, дәл сол жалпы курстық дозаны 5 күнге бөлуге болады; мұндайда бірінші күні препарат 10 мг/кг дозада қолданылады, ал келесі төрт күнде – тәулігіне 5 мг/кг дозада. Балаларда жалпы курстық дозаның ең жоғарғы шамасы 1500 мг құрайды.

Белгілі бір дене салмағы бар балаларда дұрыс дозалауды қамтамасыз ету үшін препараттың басқа фармацевтикалық түрлері жақсырақ сай келуі мүмкін.

Егде жастағы адамдар:

Егде жастағы адамдарда жасырақ ересек адамдардағы сияқты дозалау қолданылады. Егде пациенттердің арасында жүрек аритмияларына бейімділік жиі байқалатындықтан, жүрек аритмиясының және «пируэт» типті қарыншалық тахикардияның пайда болу қаупіне орай ерекше сақтық таныту қажет.

Бүйрек функциясының бұзылуы:

Бүйрек функциясының жеңіл немесе орташа дәрежеде бұзылуы бар пациенттерде (ШСЖ 10–80 мл/мин) дозаны түзету қажет емес. Бүйрек функциясының ауыр бұзылулары бар пациенттерде (ШСЖ <10 мл/мин) азитромицинді тағайындаған кезде сақ болу қажет.

Бауыр функциясының бұзылуы:

Бауыр функциясының ауырлық дәрежесі жеңіл немесе орташа бұзылуы бар пациенттерде (Чайлд–Пью шкаласы бойынша А немесе В класы) дозаны түзету қажет емес. Азитромицин бауырда метаболизденіп, өтпен шығарылатындықтан, бауырдың күрделі аурулары бар пациенттерде азитромицинді сақтықпен қолдану керек. Пациенттердің бұл санатында азитромицинді қолдану жөніндегі зерттеулер жүргізілмеген.

Қолдану тәсілі

Таблетканы сұйықтықтың жеткілікті көлемінде, мысалы, суда, алма немесе апельсин шырынында (30 мл-ден кем емес) еріту керек, жоғары дисперсиялы суспензия алынғанға дейін араластырады. Пациентсуспензияны жұтқаннан кейін, ыдыс қабырғасындағы қалдығын аздаған мөлшердегі суда қайтадан еріту және жұту керек. Еритін таблеткаларды тамақ ішуге байланыссыз қабылдауға болады.

Жағымсыз әсерлері

Төменде клиникалық сынақтар және тіркеуден кейінгі қадағалау барысында анықталған, жүйе-ағзалық жіктеме кластары және жиілігі бойынша келтірілген жағымсыз реакциялар сипатталған. Препаратты тіркеуден кейінгі қолдану барысында анықталған жағымсыз реакциялар курсивпен берілген. Құбылыстар жиілігі бойынша шартты түрде былай топтастырылған:

- Өте жиі (≥ 1/10), Жиі (≥ 1/100 - <1/10 дейін), Жиі емес (≥1/1000 - <1/100 дейін), Сирек (≥ 1/10 000 - <1/1000 дейін), Жиілігі белгісіз (қолда бар деректер негізінде анықтау мүмкін емес).

Әрбір жиілік тобы аясында жағымсыз құбылыстар күрделілік дәрежесінің кему ретімен орналасқан.

Жиі (≥ 1/100 - <1/10 дейін)

- күйгелектік, ұйқысыздық

- бас ауыруы

Жиі емес (≥1/1000 - <1/100 дейін)

- кандидоз, қынаптық инфекциялар, пневмония, зеңдік инфекциялар, бактериялық инфекциялар, фарингит, гастроэнтерит, тыныс алу жүйесі тарапынан бұзылулар, ринит, ауыз қуысының кандидозы

- лейкопения, нейтропения, эозинофилия

- ангионевроздық ісіну, аса жоғары сезімталдық реакциялары

- анорексия

- бас айналу, ұйқышылдық, дисгевзия, парестезия

- көрудің бұзылуы

- құлақ тарапынан бұзылулар, бас айналуы

Сирек (≥ 1/10 000 - <1/1000 дейін)

- қозу

Жиілігі белгісіз

- жалған жарғақшалы колит

- тромбоцитопения, гемолитикалық анемия

- анафилаксиялық шок, оның ішінде ісіну (сирек жағдайларда өлімге әкеліп соғатын)

- озбырлық, үрейлену, делирий, елестеулер

- естен тану, құрысулар, гипестезия, психомоторлық аса жоғары белсенділік, аносмия (иіс сезудің жоғалуы), агевзия (дәм сезудің жоғалуы), паросмия, ауыр жалған салданған миастения

- естудің бұзылуы, оның ішінде кереңдік және/немесе құлақтағы шуыл

Азитромицинді қолданумен байланысты болуы мүмкін немесе ықтимал жағымсыз реакциялар (клиникалық сынақтар және тіркеуден кейінгі қадағалау деректері бойынша):

Өте жиі (≥ 1/10)

- диарея

Жиі (≥ 1/100 - <1/10 дейін)

- құсу, іштің ауыруы, жүрек айну

- лимфоциттер санының азаюы, эозинофилдер санының жоғарылауы, қандағы бикарбонат концентрациясының төмендеуі, базофилдер санының жоғарылауы, моноциттер санының жоғарылауы, нейтрофилдер санының жоғарылауы

Жиі емес (≥1/1000 - <1/100 дейін)

- жүрек қағысының жиілеуі

- ысыну

- ентігу, мұрыннан қан кету

- іш қату, метеоризм, диспепсия, гастрит, дисфагия, іштің кебуі, ауыздың құрғауы, кекіру, ауыз шырышының ойық жаралануы, сілекейдің өте көп бөлінуі

- бөртпе, қышыну, есекжем, дерматит, терінің құрғауы, гипергидроз

- остеоартрит, миалгия, арқаның ауыруы, мойынның ауыруы

- дизурия, бүйрек тұсының ауыруы

- метроррагия, аталық без тарапынан бұзылулар

- ісіну, астения, дімкәстік, қатты шаршағыштық, бет тіндерінің ісінуі, кеуде қуысының ауыруы, пирексия, ауыру, шеткері ісінулер

- аспартатаминотрансфераза деңгейінің жоғарылауы, аланинаминотрансфераза деңгейінің жоғарылауы, қандағы билирубин деңгейінің жоғарылауы, қандағы мочевина концентрациясының жоғарылауы, қандағы креатинин концентрациясының жоғарылауы, қандағы калий мөлшерінің қалыптан ауытқуы, қандағы сілтілік фосфатазаконцентрациясының жоғарылауы, хлоридтер концентрациясының жоғарылауы, глюкоза концентрациясының жоғарылауы, тромбоциттер санының жоғарылауы, гематокриттің төмендеуі, бикарбонат концентрациясының ұлғаюы, натрий мөлшерінің қалыптан ауытқуы

- емшарадан кейінгі асқынулар

Сирек (≥ 1/10 000 - <1/1000 дейін)

- Бауыр функциясының бұзылулары, холестаздық сарғаю

- фотосезімталдық реакциясы, жедел жайылған экзантематозды пустулез (ЖЖЭП)²

Жиілігі белгісіз

- пируэттік қарыншалық тахикардия және аритмия, оның ішінде қарыншалық тахикардия, электрокардиограммада QT аралығының ұзаруы

- гипотензия

- панкреатит, тілдің түсінің өзгеруі

- бауыр жеткіліксіздігі (сирек жағдайда өлімге себеп болады), фульминантты гепатит, бауыр некрозы

- Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермалық некролиз, полиморфтық эритема, эозинофилиямен және жүйелі симптоматикамен дәрілік препаратқа реакция (Drug reaction with eosinophilia and systemic symptoms, DRESS)

- артралгия

- жедел бүйрек жеткіліксіздігі, интерстициальді нефрит

Mycobacterium avium кешенінен туындаған инфекциялардың профилактикасымен және емдеумен байланысты болуы мүмкін немесе ықтимал жағымсыз реакциялар (клиникалық сынақтар және тіркеуден кейінгі қадағалау деректері бойынша). Бұл жағымсыз реакциялар өзінің сипаты және пайда болу жиілігі бойынша тез босап шығатын немесе әсер етуші затының босап шығуы ұзартылған дәрілік түрлерді пайдалану кезінде байқалатын реакциялардан ерекшеленеді:

Өте жиі (≥ 1/10)

- диарея, іштің ауыруы, жүрек айну, метеоризм, іш тұсындағы жайсыздық, сұйық нәжіс

Жиі (≥ 1/100 - <1/10 дейін)

- анорексия

- бас айналуы, бас ауыруы, парестезиялар, дисгевзия

- көрудің бұзылулары

- кереңдік

- бөртпе, қышыну

- артралгия

- қатты қажу

Жиі емес (≥1/1000 - <1/100 дейін)

- гипестезия

- естудің бұзылуы, құлақтағы шуыл

- жүрек соғысының жиілеуі

- гепатит

- Стивенс-Джонсон синдромы, фотосезімталдық реакциясы

- астения, дімкәстік

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- азитромицинге, эритромицинге, сондай-ақ макролидтік және кетолидтік антибиотиктерге, немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- жүктіліктің бірінші триместрі және лактация кезеңі

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Антацидтер (асқазанның ішіндегінің қышқылдылығын төмендететін препараттар). Бұл препараттарды бір мезгілде қабылдауға болмайды. Азитромицинді антацидтер қабылдаудан 1 сағат бұрын немесе 2 сағат өткен соң қабылдау керек.

Цетиризин. Дені сау еріктілерде азитромициннің 5 күндік курсын және 20 мг дозадағы цетиризинді бір мезгілде қолдану қандай да бір фармакокинетикалық өзара әрекеттесулермен қатар жүрген жоқ және тепе-теңдік күйінде QT аралығының елеулі өзгерістерін туғызған жоқ.

Диданозин (Дидезоксиинозин). Азитромицинді тәулігіне 1200 мг дозада тәулігіне 400 мг диданозинмен бірге қолдану диданозиннің фармакокинетика көрсеткіштеріне ықпал етпейді.

Дигоксин (P-gp субстраттары). Әдебиетте сөз етілгендей, макролидтік қатардағы антибиотиктерді (соның ішінде азитромицинді) P-гликопротеин субстраттары болып табылатын препараттармен (дигоксин сияқты) қатарлас қолдану қан сарысуындағы P-гликопротеин субстратының концентрациясының артуына алып келеді. Осылайша, егер азитромицин және дигоксин сияқты P-gp субстраттары қатарлас қолданылса, қан сарысуындағы сәйкес субстрат концентрациясының жоғарылауы мүмкін екенін ескеру керек.

Дигоксин және колхицин (P-gp субстраттары).

Макролидті антибиотиктерді, соның ішінде азитромицинді дигоксин және колхицин сияқты P-гликопротеин субстраттарымен бір мезгілде қолдану P-гликопротеин субстраттарының сарысулық деңгейлерінің артуына алып келеді. Сондықтан азитромицинді және дигоксин сияқты P-гликопротеин субстраттарын бір мезгілде қолдануда сарысудағы P-гликопротеин субстраттары концентрациясының жоғарылауы мүмкін екенін есте сақтау керек.

Зидовудин. Азитромицин бір реттік 1000 мг дозада және көп реттік 1200 немесе 600 мг дозаларда зидовудиннің немесе оның глюкуронидті метаболитінің қан плазмасындағы фармакокинетика көрсеткіштеріне немесе несеппен шығарылуына айқын ықпалын тигізбейді. Дегенмен, азитромицинді қабылдау шеткері қанның мононуклеарлық жасушаларында фосфорланған зидовудиннің (клиникалық белсенді метаболит) концентрациясының ұлғаюын тудырды.

Азитромицин бауырдың Р450 цитохромы ферменттік жүйесімен елеулі өзара әрекеттесумен сипатталмайды. Бұл препарат эритромицинге және макролидтер қатарындағы басқа антибиотиктерге тән фармакокинетикалық дәрілік өзара әрекеттесулерге қатыспайды деп саналады. Азитромицинге «цитохром-метаболит» кешені көмегімен бауырдың P450 цитохромын индукциялау немесе белсенділігін жою тән емес.

Қастауыш алкалоидтары. Эрготизм пайда болуының теориялық мүмкіндігіне орай, азитромицинді қастауыш туындыларымен бір мезгілде пайдалану ұсынылмайды.

Астемизол, альфентанил. Астемизолмен немесе альфентанилмен өзара әрекеттесуі туралы деректер жоқ. Бұл препараттарды азитромицинмен қатар қолданған кезде сақтық таныту қажет, өйткені оларды макролидтік қатардағы антибиотик эритромицинмен қатар қолданған кезде осы препараттардың көтермелеуші әсері туралы белгілі.

Аторвастатин. Аторвастатинді (тәулігіне 10 мг) және азитромицинді (тәулігіне 500 мг) қатар қолдану қан плазмасындағы аторвастатин концентрациясына (ГМГ КoA-редуктаза тежелуін талдау негізінде) ықпал етпейді. Алайда, тіркеуден кейінгі кезеңде азитромицинді статиндермен біріктіріп қабылдаған пациенттерде рабдомиолиз жағдайлары байқалғанын ескеру керек.

Карбамазепин. Азитромицинді қатар қабылдаған пациенттерде карбамазепиннің немесе оның белсенді метаболитінің қан плазмасындағы концентрациясына елеулі ықпалы байқалған жоқ.

Цизаприд. Цизаприд бауырда CYP 3A4 ферментімен метаболизденеді. Макролидтер осы ферментті тежейтіндіктен, цизапридті қатарлас қолдану QT аралығының ұзаруының, қарыншалық аритмияның және пируэттік қарыншалық тахикардияның жиілігін арттыруы мүмкін.

Циметидин. Циметидинді бірге қолданған кезде азитромициннің фармакокинетикасына қандай да бір ықпалы байқалған жоқ.

Ішуге арналған кумарин типтес антикоагулянттар. Азитромицин дені сау еріктілер қабылдаған варфариннің бір реттік дозасының (15 мг) антикоагулянттық әсеріне ықпал етпейді. Тіркеуден кейінгі кезеңде азитромицинді ішуге арналған кумарин типтес антикоагулянттармен қатар қолданған кездегі антикоагулянттық әсердің күшеюі туралы хабарламалар алынған. Тиісті себеп-салдарлық байланысы анықталмаса да, кумарин типтес ішуге арналған антикоагулянттар қабылдайтын пациенттерде азитромицин қолданылған жағдайларда протромбин уақытын жиі бақылау қажеттілігін ескеру керек.

Циклоспорин. Циклопоринді және азитромицинді қатар қолдану туралы шешім қабылдаған кезде сақтық таныту керек, өйткені циклоспорин концентрациясының ұлғаю әлеуеті бар,циклоспорин концентрациясының көрсеткіштерін бақылау және емдеу барысында дозаны тиісті түрде түзету қажет.

Эфавиренц. Азитромициннің (600 мг) бір реттік дозасын және эфавиренцті 400 мг дозада күн сайын 7 күн бойы қатар қолдану қандай да бір клиникалық маңызы бар фармакокинетикалық өзара әрекеттесулермен қатар жүрген жоқ.

Флуконазол. Азитромициннің (1200 мг) бір реттік дозасын қатар қолдану флуконазолдың 800 мг-ге тең бір реттік дозасының фармакокинетикалық параметрлеріне ықпал еткен жоқ. Флуконазолды қатарлас қолдану аясында азитромициннің жалпы экспозициясының және жартылай шығарылу кезеңінің көрсеткіштері өзгерген жоқ; дегенмен, азитромициннің Cmax көрсеткішінің клиникалық тұрғыдан елеусіз төмендеуі (18%-ға) байқалды.

Индинавир. Азитромицинді бір реттік 1200 мг дозада қатарлас қолдану 800 мг дозада тәулігіне үш рет 5 күн бойы қолданылған индинавир фармакокинетикасына статистикалық маңызы бар ықпалын тигізген жоқ.

Метилпреднизолон. Азитромицин метилпреднизолонның фармакокинетикасына елеулі ықпалын тигізбейді.

Мидазолам. Дені сау еріктілерде 3 күн бойы азитромицинді тәулігіне 500 мг дозада қатар қолдану мидазоламның (15 мг) бір реттік дозасының фармакокинетикасы мен фармакодинамикасы көрсеткіштерініңклиникалық мәнді өзгерістерін туғызған жоқ.

Нелфинавир. Азитромицинді (1200 мг дозада) нелфинавирмен (750 мг тәулігіне үш рет) тепе-теңдік күйінде қатар қолдану аясында азитромицин концентрациясы ұлғайды. Қандай да бір клиникалық мәнді жағымсыз әсерлері байқалған жоқ; дозаны түзету қажет емес.

Рифабутин. Азитромицинмен және рифабутинмен қатарлас ем алған пациенттерде нейтропения байқалды. Рифабутинді қолдану нейтропениямен қатар жүрсе де, осы құбылыстың және рифабутиннің азитромицинмен біріктірілімінің арасындағы себеп-салдарлық байланысы анықталған жоқ.

Силденафил. Еркек жынысты дені сау еріктілерде азитромициннің (500 мг тәуліктік дозада 3 күн бойы) силденафилдің немесе оның айналымдағы негізгі метаболитінің AUC және Cmax көрсеткіштеріне әсері туралы деректер болған жоқ.

Терфенадин. Азитромицин мен терфенадиннің арасындағы өзара әрекеттесу мүмкіндігін толығымен жоққа шығаруға болмайтын сирек жағдайлар байқалды.

Теофиллин. Теофиллиннің макролидтік қатардағы басқа препараттармен өзара әрекеттесуі туралы хабарламалар бар болғандықтан, теофиллин концентрациясының жоғарылауын көрсететін ықтимал белгілерді мұқият қадағалау ұсынылады.

Триазолам. Азитромицинді (1-ші күні 500 мг және 2-ші күні 250 мг дозада) триазоламмен (2-ші күні 0,125 мг дозада) қатарлас қолдану триазоламның қандай да бір фармакокинетикалық көрсеткіштеріне елеулі ықпалын көрсеткен жоқ.

Триметоприм/сульфаметоксазол. Триметопримді/сульфаметоксазол DS (160 мг/800 мг дозада 7 күн бойы) азитромицинмен (7-ші күні 1200 мг дозада) қатарлас қолдану триметопримнің де, сульфаметоксазолдың да ең жоғары концентрациясының, жалпы экспозициясының және несеппен бөлінуінің көрсеткіштеріне елеулі ықпалын тигізген жоқ.